Vilanculos is de parel van Mozambikaanse stranden. Geen massatoerisme, wit zand, helderblauw water en erg laidback. Nog fotogenieker zijn de nabijgelegen onbewoonde Bazaruto eilanden.
Je kunt bij Vilanculos honderden meters de zee in lopen. Het glasheldere water is lauw. Niet alleen omdat het zo ondiep is. Maar ook omdat een warme golfstroming langs de kust van Mozambique trekt. Een zachte, subtropische wind scheert over het water.
Wadlopen
Bij eb trekt de zee zich ver terug. Je kunt dan een beetje wadlopen. Gekleurde vissersbootjes vallen droog. Ze liggen op het hagelwitte zand als vissen op het droge, te wachten totdat het water van de Indische Oceaan terug komt vloeien. Sommigen worden door hun eigenaren snel geteerd of gerepareerd.
Kilometers strand strekt zich uit langs de kust bij Vilanculos. Op zichzelf een wat nietszeggend dorpje. Erg Afrikaans. Twee geasfalteerde wegen die elkaar in het centrum kruisen. Marktjes, rommelige garages en allerhande kraampjes erlangs. Veel lopende mensen.
Een paradijsje is het pas wanneer je de zee nadert en de wegen veranderen in paden van rul zand.
Strand
Restaurantjes, lodges en backpackers liggen verspreid langs de strook wit zand aan zee. De meeste verschuilen hun terrassen en tuinen achter een haag palmen. Hangmatten hangen tussen de boomstammen. Een meer laidback atmosfeer kom je zelden tegen.
Het dorp is zo wijds opgezet, dat je helemaal niet door hebt dat Vilanculos een toeristische hotspot is.
Al blijft dit in Mozambique ook een relatief begrip. De burgeroorlog in de jaren zeventig, tachtig en negentig bracht het land helemaal terug bij af. De opbouw van de toeristenindustrie vordert gestaag, maar langzaam.
Bazaruto archipel
Geen massale resorts of hotelflats dus aan de Mozambikaanse kust. Ook niet in Vilanculos. Zandweggen brengen je naar de zee. Je auto zonder vierwielaandrijving loopt er gegarandeerd vast. De campings, hotels en backpackers liggen ver uit elkaar. Aan ruimte is geen gebrek.
De meeste mensen blijven maar even in Vilanculos. Een dagje op het strand. Misschien twee. Dan gaan ze naar de Bazaruto archipel, de zes bountyeilanden voor de kust bij Vilanculos die alle andere Afrikaanse stranden doen verbleken. Onbewoonde mini-eilandjes met alleen hier en daar een vakantievilla.
Alleen op de drie hoofdeilanden Margaruque, Benguerra en Bazaruto wonen een handjevol mensen.
Snorkelen
Je vertrekt richting de archipel vanuit Vilanculos. Een houten bootje pikt je op bij het strand. De zee is vlak. Op veel plaatsen, ook verder op zee, kun je vanuit de boot de bodem zien.
Waar het water donker kleurt, bevinden zich meestal stukken koraal. Je ziet vissen zwemmen. Het lijkt wel kraanwater, alleen dan zout. De bewolking bepaalt de kleur van het water, variërend van turkoois tot diep donkerblauw.
Veel koraal ligt vlak voor de stranden van de eilanden. Je kunt rond de Bazaruto archipel dus goed snorkelen. Dieper op zee zijn bovendien prachtige duiklocaties.
Nationaal park
Helaas moeten de meeste eilandhoppers aan het einde van de dag alweer terug. Bij donker moet het paradijs verlaten zijn. Overnachten kan alleen in de luxueuze villa's.
De archipel is een nationaal park waar je je 's nachts niet zomaar op het strand onder de sterrenhemel mag installeren met je slaapzak. Helaas, want de nachten zijn er zwoel genoeg voor. En het zand voelt zo lekker zacht.
Wat is er te doen in Vilanculos en de Bazaruto archipel?
- Ga duiken bij de koraalriffen voor de kust van Vilanculos. Boek bijvoorbeeld bij Vilanculos Dive Charters.
- Maak een prachtige cruise overnacht dwars door de Bazaruto Archipel. Deze kun je onder meer boeken bij Sail Away.
- Gooi een hengeltje uit en ga lekker vissen.
- Geniet van de in het laagseizoen volstrekt verlaten, hagelwitte stranden van Vilanculos en het heerlijk warme water van de ondiepe Indische Oceaan.
- Heb je erg veel geld, huur dan een optrekje op één van de verder onbewoonde eilanden in de Bazaruto archipel. Prachtig, maar wel enkele honderden euro's per nacht.
